Άκουσε τα εξ αμάξης στα 3 παιχνίδια του ΟΑKA για 3 διαφορετικές διοργανώσεις... Τρελά τρίποντα εκτός χρόνου, τραβηγμένες επιθέσεις, έκανε ό,τι περνούσε από το μυαλό και όχι από το σύστημα του ταιμ άουτ. Συνεχώς καλείται να δίνει αποδείξεις, απέναντι στην ομάδα που άφησε για να έρθει στον Ολυμπιακό.
Είναι απαραίτητο όμως, τόσο άγχος αρχηγέ ; Πήρες μια ομάδα από το χέρι, την οδήγησες σε 2 Final Four τα τελευταία 2 χρόνια, ήσουν ο MVP και στα δύο, σκότωσες μόνος σου την Ρεάλ και έκανες το ματς της ζωής σου στον 5ο τελικό του 2012, σε εκείνο το απόγευμα του Σαββάτου που έδωσε τέλος στην στείρα 15ετία χωρίς πρωτάθλημα.
Θα πάρει εκείνος το τρίποντο. Δεν θα ευστοχεί πάντα. Σήμερα ευστόχησε ίσως στο πιο σημαντικό τρίποντο της καριέρας του. Νόμιζα πως αυτό είναι με την Μπάρτσα στην Κωνσταντινούπολη, όταν πήγε τη διαφορά στους 5( 66-61 ) λίγα δευτερόλεπτα πριν την λήξη. Σήμερα ένας μόνιμος εφιάλτης κολλημένος πάνω του τον τελευταίο ένα χρόνο. Ο Γκιστ σήκωσε τα χέρια του αλλά το τρίποντο ήταν τρίποντο που δεν χάνεται. πολύ βαρύ, η μπάλα αναπαύθηκε στο διχτάκι και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος.
Νίκη για τον Ολυμπιακό, 3η θέση , επόμενη αποστολή η γνώριμη του Ρεάλ, και μια προσωπική νίκη του Σπανούλη, που δεν ήταν και ο καλύτερος σε αρκετά ματς με τον Πάο. Ούτε σήμερα ξεχώρισε. Αλλά έδωσε τον λόγο να ξεχωρίσουμε την τρίποντη του βόμβα από όλο τον αγώνα- όαση σε σχέση με όσα είχαμε δει σε προηγούμενα ματς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου